Şiir Üzerine Notlar, Türk şiirini oluşturan tek tek şairlerin bir araya getirildiği bir anatomik harita... Dağlarca'dan Murathan Mungan'a, Haşim'den Enis Batur'a, geçmişi ve bugünüyle, Türk şiiri için ince elenip sıkı dokunmuş yazılar...
Gülten Akın, (akademisyenlerimizin nedense kaçındığı yerde) şiir üzerine yazmak hakkını kullanıyor.
Kitap, Ahmet Muhip Dranas, Metin Altıok, Süreyya Berfe, Ahmed Arif, Mehmet Yaşın, Barış Bıçakçı, Fazıl Hüsnü Dağlarca, Behçet Necatigil, Cahit Külebi, Necati Cumalı, Ceyhun Atuf Kansu, Attila İlhan, Orhan Veli Kanık, Oktay Rifat, Melih Cevdet Anday, Edip Cansever, Turgut Uyar, Cemal Süreya, Metin Eloğlu, Can Yücel, Ahmet Haşim'den bahsediyor, şiirlerinden örnekler veriyor.
Gülten Akın, Attilâ İlhan üzerine yazarken Kemal Tahir'e başvuruyor, iki yazarı karşılaştırarak yerel dile hâkim olmada merkez-taşra ayrımına dair harika bir yol izliyor. O birkaç sayfa, Türk edebiyatına bedel, onu yatay kesecek bir tartışma...
Cemal Süreya'ya mesafeli yaklaşıyor; onunla dostluğu, keskin eleştirmenliğini gölgelemiyor. Orhan Veli'ye ustaca yüklenişi, Veli'deki kuruluğu keşfi ve okura işaret edişi hayranlık uyandırıyor. Tanpınar'ın "Bursa'da Zaman"ı Gülten Akın'dan sonra bambaşka... Ahmed Arif'in mahpusluğunda ona en uzak şeyin sevgiliye duyulan aşk, en yakın şeyin ise özgürlüğe aşk olduğunu hatırlatıyor. Hapishane öyküleri ve Ahmed Arif analizleri, Gülten Akın'dan sonra başka görünüyor gözüme...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder